Płyta winylowa – po prostu winyl – to ikona dźwięku i kultury muzycznej, która przez dziesięciolecia wywoływała zachwyt melomanów na całym świecie. Jej historia sięga daleko wstecz, a początki tego nośnika są fascynujące i pełne geniuszu wynalazcy. W pierwszym artykule z cyklu przeniesiemy się w czasie, by przyjrzeć się historii wynalazku płyty winylowej, jej pierwszym zastosowaniom i ewolucji na przestrzeni lat.
Początki wynalazku, czyli era przedwinylowa
Historia płyty winylowej rozpoczyna się w drugiej połowie XIX wieku, kiedy to technologia nagrywania i odtwarzania dźwięku zaczęła się powoli rozwijać. Jednym z kluczowych momentów w tej historii był rok 1877, kiedy Thomas Edison opatentował fonograf – urządzenie zdolne do nagrywania i odtwarzania dźwięku zapisanego na woskowej powierzchni cylindra za pomocą igły.
„Mowa stała się tak jakby nieśmiertelna”
Thomas Edison
Jednakże, to dopiero na początku XX wieku, dzięki wynalazkowi Emila Berlinera, który stworzył płytę gramofonową z woskowym, płaskim krążkiem z rowkami, pojawiła się forma przypominająca współczesną płytę winylową. Płyta ta była znacznie bardziej praktyczna niż cylindry, a jej wygodne przechowywanie i produkcja uczyniły ją bardziej atrakcyjną dla masowego odbiorcy.
8 listopada 1887 roku amerykański urząd patentowy zatwierdził jego wniosek o opatentowanie gramofonu. Rok później Berliner zakłada pierwsze w skali globu przedsiębiorstwo fonograficzne, nazywając je The Berliner Gramophone Company.
Ewolucja technologii i materiałów
W latach 20. XX wieku, materiał z którego produkowano płyty winylowe przeszedł znaczącą zmianę. Wosk został zastąpiony materiałem bardziej trwałym, takim jak szelak, który był lepszy do nagrywania i zapewniał wyższą jakość dźwięku. Szelak był wówczas popularnym tworzywem. Była to żywica uzyskiwana z wydzieliny insekta o łacińskiej nazwie Kerria lacca. Z pewnością możemy go nazwać „gramofonowym” robaczkiem.
W latach 40. pojawiają się pierwsze płyty winylowe z plastiku, co zrewolucjonizowało przemysł muzyczny. Okres międzywojenny to także czas rozkwitu gramofonów i gramofonowych akcesoriów. Popularność płyt winylowych rosła w miarę jak rozwijająca się technologia pozwalała na tworzenie coraz doskonalszych odtwarzaczy dźwięku.
Pierwsze zastosowania płyty winylowej
Początkowo płyty winylowe były wykorzystywane przede wszystkim do celów dydaktycznych i komercyjnych. Nagrania muzyczne były tylko jednym z wielu zastosowań tego nośnika. Płyty winylowe służyły do nauki języków, przechowywania informacji i rejestrowania wydarzeń historycznych. Jednakże, już w latach 30. i 40., zaczęły się pojawiać pierwsze komercyjne nagrania muzyczne na płytach winylowych, zwłaszcza w gatunkach jazzu i muzyki klasycznej.
Warto zaznaczyć, że to właśnie rewolucyjna jakość dźwięku oferowana przez płyty winylowe przyczyniła się do ich rozwoju jako podstawowego nośnika muzycznego. Jakość ta była nieporównywalna z wcześniejszymi technologiami, co przyczyniło się do zdobycia lojalności fanów muzyki.
Podsumowanie
Pierwsza część naszego cyklu „Historia Płyty Winylowej” przeniosła nas w czasy jej narodzin i początków. W kolejnych artykułach, będziemy kontynuować naszą podróż w przeszłość, by przyjrzeć się złotemu wiekowi winyla, technologiom produkcji i wpływowi, jaki miała ta forma nośnika na kulturę muzyczną.
Płyta winylowa to nośnik, który przetrwał próbę czasu i wciąż cieszy się popularnością wśród miłośników muzyki. Jej historia jest pełna fascynujących wydarzeń, a to dopiero początek naszego odkrywania fenomenu płyty winylowej.
No Posts Found
